Go(e)d

Beste Vatzet!

Wat ben ik blij dat jij in mijn leven bent gekomen!
Nu kan ik jou alles vertellen wat me bezig houdt!

Van afschuw tot zorg...!
Van angst tot zaligheid...!

We kunnen het werkelijk over alles hebben!

Over afval en over zonde.
Over de afro-amerikanen en over de zionisten.
Over de Alpha en de Omega.

Zullen we maar meteen met die Laatste beginnen?
Want als Hij - ik heb het over God - het begin en het einde is, dan is Hij ook nu relevant!
En daarnaast vind ik het gewoon mooi om de eerste pagina van mijn blogboek aan Hem te wijden. ;-)

Weet je, Vatzet, ik zou graag meer contact met Hem hebben. Mijn eerste ontboezeming is dat ik daar niet zo goed in ben. Bidden is niet mijn natuurlijke ding op de één of andere manier...

Dat komt niet omdat ik twijfel aan Zijn bestaan. Want ontkennen kan ik Hem niet. Ik zeg het graag zo: Ik heb te weinig van Hem gezien om Hem te kennen, maar te veel om Hem te óntkennen.

Hij was er eigenlijk altijd al in mijn leven.

Toen ik geboren werd.

Toen mijn ouders me lieten dopen.
Toen de ouderlingen over Hem lazen.
Toen de dominees, juffen en meesters over Hem vertelden.
Toen ik de Catechismus, Kort Begrip en psalmen uit mijn hoofd leerde.

Toen ik de jeugdvereniging bezocht.

Toen ik de jongerenavonden bezocht.

Toen ik tot geloof kwam.

Toen ik me liet dopen.

Hij is er.

Als ik zondig.

Hij zal er zijn.

Zolang ik adem.

En daarna.

Dus daar ligt het niet aan. Het komt denk ik meer omdat Hij zo... ontastbaar is.
Mijn vrouw kan ik omhelzen. Maar God...?
Met mijn vrouw heb ik contact middels een verbale dialoog. Maar met God gaat communiceren zo anders. Zo...geestelijk.

Ik denk dat ik moeite heb met die dimensie. Hoe dat komt? Misschien ben ik er te autistisch voor, wie zal het zeggen?

Afijn, ik wil er - zeker de eerste keer - geen klaagzang van maken. Niet voor niets hadden we in ons vorige huis met zwarte letters op de gele muur in de hal geschreven: God is go(e)d.

God is goed.

En God is god.

Onovertroffen.

En nooit volledig te bevatten.

Dat Hij goed is heb ik al veel mogen ervaren.

En dat hij god is dus ook...

Even simpel als complex. ;-)

Nou, dit was het voor vandaag. By the way: Ik weet niet hoe vaak ik je ga schrijven. Misschien één keer per week. Maar het kan ook één keer per jaar zijn. Sorry voor mijn onvoorspelbaarheid. Dat schijnt een eigenschap van ADD te zijn. Een labeltje dat ik zeer waarschijnlijk heb.

Hoe dan ook: Tot de volgende keer!